Verbondenheid door Iftar: Een Kijkje in de Traditionele Turkse Iftarmaaltijd
Verbondenheid door Iftar: Een Kijkje in de Traditionele Turkse Iftarmaaltijd
In steeds meer moskeeën worden de deuren geopend om buurtbewoners en andere geïnteresseerden uit te nodigen voor de iftar-maaltijd na zonsondergang. Niet alleen islamitische instellingen, maar ook niet-islamitische gemeenschappen omarmen de verbinding die ontstaat tijdens de ramadanperiode. Deze gezamenlijke ervaringen dragen bij aan begrip en respect tussen verschillende culturen en geloofsovertuigingen.
Een Gastvrije Ontvangst
Het is vijf uur in de middag wanneer de zon nog fel schijnt boven de sfeervolle Rahman-moskee in Amersfoort. Voor de ingang, wijst Ömer Altuner, een student accountancy, vriendelijk de weg aan belangstellenden voor een rondleiding. De gastvrijheid van de moskee is merkbaar, aangezien vrouwen niet verplicht zijn om hun hoofd te bedekken en iedereen welkom is om binnen te stappen, zelfs terwijl er een man zijn gebeden uitspreekt.
Een oudere buurtbewoner uit Schuilenburg is enthousiast om een kijkje te nemen in het gebouw, waarvan hij het bekende gezang van de oproep tot gebed goed kent. Hij reflecteert op de geluiden die door de wijk reizen en de vergelijking met de kerkklokken op zondagmorgen.
Ontmoeting en Begrip
Nadja Veer, een bewoner in de buurt, benadrukt het belang van het verbinden van mensen met diverse achtegronden. Ze prijst de buurtuitnodiging voor de iftar als laagdrempelige ontmoeting waar vooroordelen plaatsmaken voor inzicht. De iftar bij de Rahman-moskee overstijgt simpelweg een maaltijd; het is een spirituele reset waarbij harten gevoed worden en de geest wordt uitgedaagd.
De regionale voorzitter van de jongevrouwenfederatie benadrukt de diepere betekenis van de ramadan als een maand van geestelijke verrijking en uitdaging. De iftar trekt niet alleen moslims, maar ook niet-moslims aan die uit solidariteit of nieuwsgierigheid deelnemen aan het vasten.
Samen Delen en Verbinden
De 21-jarige Sara Koç en andere deelnemers in de moskee delen niet alleen in de maaltijd, maar ook in ervaringen en persoonlijke verhalen. Tijdens de iftar ontstaat er een gevoel van vertrouwdheid en openheid, waar diversiteit wordt omarmd en begrip wordt gekweekt.
Het initiatief van gezamenlijke ramadanmaaltijden wordt steeds breder gedragen, ook buiten de moskee. Niet-islamitische instellingen organiseren eveneens iftar-bijeenkomsten om de waarde van verbinding en samenhorigheid te belichten, zowel tijdens de ramadan als het hele jaar door.
De maaltijd eindigt met een gevoel van samenzijn en begrip, waarbij de barrières tussen verschillende gemeenschappen geleidelijk vervagen. De iftar blijkt niet alleen een religieuze traditie, maar vooral een symbool van solidariteit en eenheid in verscheidenheid.
